با عرض سلام خدمت دوستان عزیزم...
حتماً متوجه شدید که چند وقتی بود که از ما و مطالبمون خبری نبود. خوشبختانه تو این مدت توفیق داشتیم بریم پابوس آقا امام رضا علیه السلام و جاتون خالی با محمدحسن کلی اونجا صفا کردیم ،اما ما بی معرفت نیستیم و اونجا به یاد شما هم بودیم و برای همه شما دعا کردیم.
یکی از دوستام می گفت شما یه استراحتی به امام ها بدین و هِی مزاحمشون نشین ، شما که تازه زیارت رفته بودین . . . اما اگه شما هم چنین نظری دارین باید بگم، ما حبل المتینی ها بدجوری به این ریسمان الهی اعتقاد داریم و اصلاً دوست نداریم از اونا دور بشیم به خاطرِ همینم از کوچکترین فرصتی که پیش بیاد برای تجدید بیعت خودمون با این بزرگواران استفاده می کنیم ، بگذریم...

و اما نکته ی جالب از این سفر ...
توی این چند دفعه ای که توفیق داشتیم برای عرض ادب به محضر امام برسیم در راه حرم موضوعی جالب نظرم رو به خودش جلب کرد. رفتگران(مأمورین زحمتکش شهرداری) مشهد در تمام 24 ساعت شبانه روز و در طول ایام سال از کلاه ایمنی در هنگام کار استفاده می کنن .در یک سال اخیر که تو سه فصل مختلف مشهد بودم، شاهد بودم که از گرمای تابستون تا سرمای زمستون این رفتگران عزیز حتی یکبار نیز کلاهشون تغییر نکرده و حتی اونو از سرشون هم بر نمی داشتند. حالا این سوال برام پیش اومد که کلاه ایمنی برای رفتگران چه ضرورتی داره؟ اونم توی این گرما و سرمای آزار دهنده..
نکنه از آسمونشون سنگ میاد؟شاید کلاس داره و  یاد مهندسا می افتن و  یا چیزایه دیگه...
ما عمرانی ها تو کارگاه در شرایطی که هر لحظه امکان سقوط مصالح و دستگاه ها وجود داره ، هر کاری می کنیم کارگرا رو متقاعد کنیم که از کلاه ایمنی استفاده کنن ، موفق نمیشیم ، ما که زبونمون مو درآورد اینقدر با این کارگرای ساختمونی سر و کله زدیم...

بله باید از مدیریت شهرداری مشهد یاد بگیریم ، بپرسیم و ببینیم چی کار کرده که این عزیزان زحمتکش حتی یه لحظه هم این کلاه ها رو از سرشون جدا نمی کنن و اون رو جزیی از لباس کارشون می دونن.

نتیجه گیری اخلاقی که از این مطلب میشه گرفت:
اول ایمنی بعد کار ، اما خوبه تو هر کاری و شغلی از لباس مخصوص به اون استفاده بشه.