یک دانه گندم طلایی از تشت طلا گرانبهاتر

در حادثه های ناگهانی سالم زِ مریض مبتلا تر

آسوده مباش که بی نیازی

یک آنِ دگر پر از نیازی

آنجا که تو فرعون زمانی

در تیررس باد خزانی

کوچیده اید زود مگر صبرتان کجاست
من می رسم، تو را خدا پا به پا کنید

یک کوله بار حادثه و کوره راه عمر
باید عبور کرد برایم دعا کنید

سالی دیگر گذشت از هجر آوینی و صیاد لیکن مقصود و راهشان آرزوی ماست. اللهم ارزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک

خدمت دوستان عزیز در سایت شهید آوینی نیز خسته نباشید و خدا قوت عرض می کنم؛ ویژه نامه ی شهید آوینی و شهید صیاد شیرازی را می توانید از سایت شهید آوینی ببینید.

امروز سالروز شهادت سید شهیدان اهل قلم یعنی سید مرتضی آوینی است . امروز برای بزرگداشت ایشون تو این نوشته یکی از مقالات شهید رو با نام آغازی بر یک پایان انتخاب کردم با این امید که اندیشه شهید به فراموشی سپرده نشه و آثار ارزشنمد ایشون مورد استفاده دوستان باشه. روحش شاد

                                                                           آغازی بر یک پایان
تردید دارم که در سیاره زمین هنوز هم جوامعی وجود داشته باشند که تسلیم اقتضائات تمدن اروپایی که جهان امروز را یکسره در تسخیر دارد نشده باشند. نهادهای اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی دنیای متمدن تا آنجا انسان جدید را محاصره کرده اند که اصلآ تصور دیگری از «حیات بشری» جز اینکه هست ندارد. بچه ها در میان خانواده هایی به دنیا می آیند که عادات و فرهنگ ملازم با همین صورت خاص از از زندگی بشری را به ناچار پذیرفته اند. تلویزیون ها در واقع امر با یک آنتن مشترک در سراسر جهان به یک فرستنده مرکزی متصلند که یک پیام مشترک جهانی را به جذاب ترین صورت ها ارائه می دهد.

کودکان پای تلویزیون ها رشد می کنند و به مهد کودک ها ،کودکستان ها و مدارس و دانشگاه هایی می روند که باز هم از آموزش پرورش و تعلیم و تعلم هیچ تصور دیگری جز این که هست ندارند. این آموزشگاه ها، از مهد کودک تا دانشگاه ،متعهدند که شهروندان خوب و مطیع و کاملاً استانداردی برای دهکده جهانی تربیت کنند _ و چنین می کنند. بالاخره ضرورت معاش جوانان را _ تحصیل کرده و یا تحصیل ناکرده_ به صورتی جابرانه و مکانیکی به درون نهاد هایی اجتماعی می راند که بر سراسر سطح کره زمین گسترده اند و با یک مکانیسم واحد و در خدمت غایاتی مشترک اداره می شوند . تمدن نهادی شده غرب که موفق شده است فرهنگ خویش را به صورت اشیایی هدفمند و نظامی تکنولوژیک که روز به روز به آخرین مراحل اتوماسیون _خودکاری _ و دقت ریاضی وار نزدیک می شود در آورد و از طریق متدولوژی و ابزار پیچیده اتوماتیک جهان را تسخیر کند، مطلقاً اجازه نمی دهد که هیچ یک از افراد بشر صورت دیگری از حیات را جز این که اکنون هست تجربه کنند. و بنابراین ، وضع انسان در برابر حیات یک وضع «جبری» است. او حق انتخاب ندارد و بنابراین ، اصلا آزاد نیست. ازادی در اختیار انتخاب است ، در اراده آزاد ، و حال که که بشر نمی تواند هر طور که خود می خواهد زندگی کند و از این بدتر ، حتی کم ترین امکان شناخت صورت های دیگری از زندگی انسانی را از دست داده است، چگونه باید از آزادی و اختیار سخن گفت؟

کِی می شود بـه حالِ خرابم دعا کنی             نـام مـرا مـیـان قـنـوتـی صـدا کـنی 
عمـری است کـوچه گرد دیــار محـبـتـم             شاید دلت بسوزد و شاید عطا کنـی
  با درد هم نشینم و بـا غصه هـم دمـم             شافی تویی شود که مرا هم دوا کنی
  خواهم که جان دهم به رکابت امیرعشق           آیـا شــود کـه حاجـت مـن را روا کـنـی
    سر تـا بـه پــای غـرق گنـاه و ضـلالـتـم             آقـا تـویی که بـا بــدیــم خــوب تـا کـنــی
       ای زائـر شکـسـتـه دل شـهر غصـه ها             کی می شود که باز قسمت من کربلا کنی

قول داده بودم به عنوان سوغات چند تا عکس از کربلا و نجف که تو سفر انداخته بودم براتون تو وبلاگ قرار بدم. حالا اونا رو به شما هدیه میکنم: 

با تو شروع می شوم ای ابتدای من/ ای جلوه ی خدایی بی انتهای من/ پایان راه تو  به خدا ختم می شود/از راه کربلاست مسیر خدای من/شکر خدا که در دهه آخرالزمان / خرج تو می شودنفس من صدای من/ لحظه به لحظه محضر زهرا رسیده است/ رنگ خدا گرفته اگر گریه های من / این گریه یِ برای تو کفاره ی من است / این راه توبه ای است برای خطای من / از من نیاز می رسد و از تو ناز ،عجب/ دردسری شده سفر کربلای من 

                                                                      

ادامه مطلب ...


موضوع مطلب :