سلام میکنم خدمت دوستان عزیز و از اینکه مدتی نبودم عذرخواهی می کنم .
در کربلا و نجف همه دوستان رو یاد کردم و سوغات منم دعا برای شما بود و همینطور چند تا عکس قشنگ که تو نوشته بعدی به شما هدیه می کنم.
به سمت خونه که میومدم همینطور که توی ترافیک به روزشمار یکی از پروژه های شهری نگاه می کردم ، با خودم گفتم چقدر خوبه تو زندگی هم چنین روزشماری داشته باشیم و لا اقل اون باعث بشه کمی به فکر بیفتیم .
اینقدر تو دنیا به روزمرگی خو گرفتیم و مشغول به امور دنیا شدیم که انگار این دنیا موندنیه و . . . نه این دنیا موندنی نیست و همه باید بریم و حالا سال 1386 هم تموم شد و روزشمار عمر من که میگه  نزدیک 23 سال گذشت و حالا احساس خطر بیشتری می کنم از اینکه دست خالی و بدون توشه روزشمارم تموم بشه. تازه از اون بدتر زمانیه که روزشمار عمر تموم میشه ، دیگه مثل برج میلاد نیست که وقت اضافه بگیره و بهونه بیاره تا فرصت بیشتری به اون داده بشه . . .
خلاصه برای شما آرزوی سالی خوب و پرتوشه میکنم.
راستی خیلی ها امروز میرن 13 به در و امروز رو روز طبیعت نامگذاری کردن، خوبه که کمی وجدانمون تو این روز بیدار باشه و چشمانی رو ناظر به کارمون ببینیم و از تخریب طبیعت و صدمه زدن به اون جلوگیری کنیم.