سال پنجم هجرت است. در سکوت جاری لحظه‏ها، غنچه‏ای رو به آسمان عشق می‏شکفد و خانه کوچک و گلین باغبان عشق را سرشار از عطر خویش می‏کند. بوی گل یاس، دوباره در کوچه‏های مدینه می‏پیچد و دل‏های عاشق به وجد می‏آید؛ چون طوبای رسالت دوباره به بر نشسته و ستاره‏ای دیگر بر خانه وحی فرود آمده است. لبخند بر لبان علی علیه السلام  و زهرا سلام الله علیها شکوفاست. « نام او زینب است »؛ این صدای پیامبر اسلام بود که در فضای عطر آگین خانه علی علیه السلام پیچید و تشنگان را سیراب کرد. پیامبر وحی چه زیبا بر او نام نهاد، زنیب، یعنی زینت پدر ؛ زینتی برای علی علیه‏السلام که خود آیینه تمام نمای زیبایی‏هاست.

آری خوش آمدی، ای بانوی شجاعت و ای زینت پدر! ای آبروی روی علی علیه السلام، و ای عشق فاطمه سلام الله علیها! دیدگان خویش را که گشودی، زهره و ناهید در اندرون آبی حیدر و زهرای پاک درخشید. خوش آمدی، ای امید حیدر و آرزوی مادر! ای زبان یکتا گوی خدای بی‏همتا!

میلاد فرخنده عقیله بنی هاشم... دختر ولی خدا... حضرت زینب کبری (س) بر شیعیان مبارک باد.