شهید مطهری :
شهادت امام حسین (ع) به دست یزیدیان شهادت تن و بعد به دست اهل منبر. شهادت هدف بود... مکتب امام، مکتب گنهکارسازی نیست بلکه ادامه مکتب أنبیاست... عظمت حادثه از لحاظ ابن‏زیاد نیست، از عظمت امام است؛ عظمت سعادت است نه عظمت شقاوت...

………

*سلام بر امیر کاروانی که به حج می‏رود تا کعبه‏ی شش گوشه بنا کند، اینجا صفا ساقی لب تشنه است و طواف زیر سُم اسبان و تقصیر سر دادن است، اینجا قربانی بهتر از علی اکبر نخواهی یافت و عجب اینکه سر حسین هدف رمی جمرات است .

………

عاقبت مدفن ما کرب ‏و‏ بلا خواهد شد           قبله‏ی سوم ما کرب‏ و‏ بلا خواهد شد
برف سهل است گر سنگ ببارد هر شب        مجلس گرم عزای تو به پا‏خواهد شد

………

بخشودگی اهل گنه در صف محشر، وابسته به یک گردش چشمان حسین (ع) است.

………

اللهم إنی أعوذ بک من الکرب و البلا

………

منزلگاه عشاق دل‏آگاه حسین است        بی راه نرو! ساده ترین راه حسین است
از مردم گمراه جهان راه مجویید          نزدیکترین راه به ولله حسین است

………

عالم آرا دلربایی می کند                 او حسین است و خدایی می کند

………

از آسمان غم و غصه این ندا آمد                 عزیز حضرت زهرا (س) به کربلا آمد

………

قیامت بی حسین غوغا ندارد                        شفاعت بی حسین معنا ندارد
حسینی باش که در محشر نگویند                        چرا پرونده ات امضاء ندارد