با سلام خدمت شما دوستان عزیز ...

با ادامه ی مباحث فرهنگ انتظار در خدمت شما هستیم ...

امام عصر علیه السلام طاووس اهل بهشت

آیا تا به حال بدین مساله فکر کرده اید که چرا آن وجود مقدس را « طاووس اهل بهشت » (بحار الانوار ج 51، ص 91) خوانده اند؟

شاید یکی از لطافت های این تشبیه آن باشد که وقتی طاووس پر می گشاید ، چشم ها را خیره می نماید . آن حضرت نیز – آنگاه که ظهور می کند – با سیمای ملکوتی و سیره ی الهی خویش ، دیدگان را خیره و عقل ها را حیران خواهد ساخت .

در بخشی از زیارت امام زمان ارواحنافداه می خوانیم :

« السلامُ عَلی رَبیع الانام وَ نَضرهِ الایام » « سلام بر بهار دل ها و طراوت روزگاران »

در دعای عهد نیز از درگاه خداوند می خوانیم که : « خدایا ، به دست او ( و با فرج او ) شهر های خود را آباد ساز و بندگانت را حیات راستین بخش.»

آری ، امام زمان (عج) بهار دل ها و جان ها و مایه ی طراوت و شادابی روزگاران و چشمه ی حیات است و حیات واقعی انسان و طبیعت با ظهور مبارک او آشکار می شود و آن هنگام است که همگان طعم واقعی حیات و زندگی و آبادانی و راحتی را خواهند چشید . به راستی ، اگر این چنین است ، آن چه امروزه زندگیش نامیده ایم و به آن دل خوش کرده ایم ، چیست ؟

کلام آخر ...

هر چند نمی رسد به ساقی دستم       از جام الست روز و شب سر مستم
وقتی صـلوات می فرسـتـم یـعـنـی         پیوسته بر آن عهد که بستم هستم

با سلام خدمت شما دوستان عزیز...

با ادامه ی مباحث فرهنگ غلط انتظار در خدمت شما هستیم ...(قسمت اول)

اتهامی نابخشودنی ! جلوه ای دیگر از غربت امام عصر علیه السلام (قسمت دوم)

... اگر تاکنون تنها از برق شمشیر آن حضرت سخن گفته ایم ، باید به درگاه خداوند توبه کنیم و از ساحت مقدس حضرت ولی عصر ارواحنالفداه به خاطر این اتهام طلب عفو و بخشش کنیم ...

امام مهربانی را که نه تنها دوستان و محبان، بلکه دشمنانش به برکت او زنده اند و نفس می کشند ، روزی می خورند. امام مهربانی را که بناست انتقام مظلومان و ستم دیدگان تاریخ را بستاند ، امام مهربانی که قرار است غم ها را پایان ، درد ها را درمان و نابسامانی ها را سامان ببخشد ، "شمشیر به دست و خون ریز " معرفی کردن ، جفایی بزرگ و گناهی نابخشودنی است!

... حقیقت آن است که که وجود مقدس آن حضرت که خاتم الاوصیاست ، همانند جد بزرگوارشان خاتم الانبیاء "رحمة للعالمین است «و اکمل ذلک بابنه م ح م د رحمة للعالمین» « و تکمیل می کنم او را به فرزندش م ح م د ؛ به عنوان رحمتی برای همه ی چهانیان .» ... از القاب رحمانیت ایشان می توان به کاشف البلوی ، غوث (زیارت آل یاسین) ، رحمة الله الواسعة ، کهف و ... اشاره کرد. همان طور که حضرت ثامن الائمه علیهم السلام می فرمایند : « امام هم نشین ، هم دل ، پدری مهربان و برادری یاور است و (همانند) مادری نیکوکار و مهربان نسبت به فرزند خردسال و پناه بندگان خداست»(اصول کافی ج1 ص 200)

آن پیشوای نجات بخش ، به اسناد متون و روایات، از همه ی مردم مهربانتر و خوش خوی تر است . او در زمان ظهور خویش ، اتمام حجت می کند ؛ به نحوی که اگر کسی کمترین آمادگی برای پذیرش حق را داشته باشد ، به راه حق هدایت می شود و در همین راستا ، بسیاری از اهل کتاب دسته دسته به آن حضرت ایمان می آورند.

صد البته برای آن که گل ها و نهال ها رشد کند ، باید علف های هرزه و مزاحم را ریشه کن کرد و این جز با تیغ عدالت الهی ممکن نیست . آری ، برای آن که مظلومان و ستم دیدگان تاریخ بتوانند نفس راحتی بکشند ، آن دسته از ظالمان که به هیچ صراطی مستقیم نبودند و پند و اندرز در اصلاح آنها موثر نست، باید از سر راه برداشته شوند؛ ولی ... تمام واقعیت این نیست.

بی صبرانه منتظر نظرات سازنده ی شما در بهبود مطالب این وبلاگ هستیم...

اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِدا ‏وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً

با سلام خدمت دوستان عزیزم ...
با شروع سال جدید، با سری جدیدی از مباحث مهدویت و فرهنگ انتظار در خدمت شما هستیم. در سال گذشته به دلایل مختلف، وقفه هایی در ارائه این ویژه نامه ها افتاد که امید است در سال جدید حتی الامکان مطالب به صورت هفتگی خدمت شما دوستان عزیز ارائه گردد. در ویژه نامه ی امروز با مطلب در مورد فرهنگ غلط انتظار در خدمت شما هستیم .

 اتهامی نابخشودنی ! جلوه ای دیگر از غربت امام عصر علیه السلام (قسمت اول)

شاید شما دیده یا شنیده اید اشخاصی را که در ذهن خویش از وجود مقدس امام زمان ارواحناالفداه جز شخصیتی شمشیر به دست که جوی خون راه می اندازد ، گردن می زند و از کشته ها پشته می سازد ، ذهنیت و تصویری دیگری ندارند! تأسف بالاتر آنکه سیمای مهربان و عدالت گستر آن حضرت را در اذهان و افکار عمومی مخدوش می نمایند و آحاد جامعه را از ظهور آن مهرگستر می ترسانند و از دعا برای ظهور ایشان منصرف می دارند ! ... و این بزرگترین جفاها به آن وجود سراسر مهر و شفقت و رحمت است. 

در یک برنامه های رادیویی گفته شد که در یکی از مدارس تهران، راجع به مسأله ی ظهور ، نظر سنجی به عمل آمده است . هفتاد درصد دانش آموزان اظهار داشته اند که دوست ندارند امام زمان علیه السلام بیاید ! و در پاسخ به این سوال که چرا به آمدن امام عصر علیه السلام تمایل ندارید؟گفته اند : به خاطر اینکه اگر امام زمان علیه السلام بیاید، ما را گردن خواهد زد !

این جاست که باید بر غربت امام عصر علیه السلام خون گریست و در این مصیبت گریبان چاک کرد. آیا غربتی بالاتر از این متصور می توان متصور شد ؟

در هفته های آتی منتظر ادامه ی مطلب باشید...

بی صبرانه منتظر نظرات سازنده ی شما در بهبود مطالب این وبلاگ هستیم...

اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِدا ‏وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً

ما منتظران پسر فاطمه ایم...

آری ، یوسف زهرا (ع) 12 قرن است که زندانی غفلت شیعه و معصیت بشر و جهل و انکار و دشمنی گمراهان و هواپرستی و جاه طلبی و گردن کشی طاغوت های عالم است . کلید قفل زندانش در دستان من و شماست . بیایید با هم برای فرج دعا کنیم :

* بار خدایا ! در میان اهل بیت علیهم السلام مضطری همچون حضرت زینب کبری علیهاالسلام در شب یازدهم محرم سراغ نداریم . تو را به اضطرار عمه ی مظلومه ی امام عصر ارواحناالفداه در شام غریبان، به طواف او گرد سید الساجدین علیه السلام ، به هروله ی او در میان خیمه های نیم سوخته ، به نماز نشسته اش در شام عاشورا ... ، در فرج منتقم آل عبا تعجیل فرما !

* بار خدایا ! یعقوب چهل سال در فراق فرزند گریست تا چشمانش سفید شد! اما سرانجام با دیدن جمال دل آرای یوسف بیناییش را بازیافت . خداوندا ! ما نه معرفت یعقوب را داریم و نه محبت او را. به غفلت ما منگر! به آبروی مادرش حضرت زهرا علیها السلام ، یوسف زندانی او را از زندان غیبت رهایی بخش!

* خداوندا ! به خاطر طولانی شدن زمان غیبت و بی خبر بودن ما از آن مولا، یقیین را از ما سلب مکن و یاد او و انتظار کشیدن او و ایمان به او و قدرت یقین نسبت به ظهور او و دعا کردن در حق او و درود فرستادن بر او را از ما مگیر!
* پروردگارا ! به بدی ما نگاه مکن ، تو را به اسم اعظمت ، به آیه آیه قرآنت و به قرآن های ناطقت سوگند می دهیم که همین لحظه را از لحظه امضای فرمان ظهور امام زمان ارواحنا الفداه قرار ده !

* ای شنواترین شنوندگان ! دعای ما را به اجابت برسان و باقی مانده غیبت را به حرمت محمد وآل محمد علیهم السلام بر ما ببخش و صدای زیبای « انا بقیه الله » را در عالم طنین انداز فرما !

غربت امام عصر علیه السلام
شاید گفتن از غربت امام عصر ارواحنا فداه کمی عجیب و غریب به نظر برسه! احتمالاً از خودتون می پرسید : مگه امام زمان هم غریبه؟ چرا که معمولاما از غربت سائر ائمه مطلب شنیده ایم ولی:
مولای متقیان حضرت علی علیه السلام را به حق ، اول مظلوم عالم می دانیم.هر ساله در ایام فاطمیه ، به یاد مصائب حضرت زهرا علیها السلام اشک ماتم می ریزیم و باید هم اینگونه باشد. به هر مناسبت و در هر مصیبتی ، بر مظلومیت سید الشهدا امام حسین علیه السلام و اهل بیت مکرمش می گرییم .شنیدن نام قبرستان بقیع ، غم و اندوه را بر دل هایمان می نشاند. بر غربت امام موسی بن جعفر علیه السلام در سیاه چال های غداد اشک غم از دیدگانمان جاری می کنیم. با تمام وجود ، امام رضا علیه السلام را «غریب الغربا» می خوانیم . امام دهم و یازدهم را «عسگریین» لقب داده ایم که این مطلب حاکی از این است که این دو پیشوا تمام عمر را در پادگان خلفای عباسی اسیر و تحت نظر بوده اند و مگر مظلومیتی بالاتر از اینه می توان تصور کرد؟
... اما به غربت امام زمان علیه السلام کمتر اندیشیده یا فکر نکرده ایم و این خود ، اولین بیت از این مثنوی «هفتاد من کاغذ» است. ناآگاهی از غربت امام عصر علیه السلام یا باور نداشتن غربت امام زمان یا غفلت از این غربت ...، اولین وجه از غریبی امام زمان ارواحناالفداه است...
چه انتظار عجیبی! تو بین منتظران هم ، عزیز من چه غریبی!
عجیب تر که ! چه آسان نبودنت شده عادت، چه بی خیال نشستیم ، نه کوششی، نه وفایی .