1ـ ستایش حق تعالی:

ستایش سزاوار خداوندی است که کس نتواند از فرمان قضایش سرپیچد و مانعی نیست که وی را از اعطای عطایا، باز دارد. و صنعت هیچ صنعتگری به پای صنعت او نرسد. بخشنده بی‎دریغ است. اوست که بدایع خلقت را به سرشت و صنایع گوناگون وجود را با حکمت خویش استوار ساخت... .

2ـ تجدید عهد و میثاق با خدا:

پروردگارا به سوی تو روی آورم. و به ربوبیت تو گواهی دهم. و اعتراف کنم که تو تربیت کننده و پرورنده منی. و بازگشتم به سوی توست. مرا با نعمت آغاز فرمودی قبل از این که چیز قابل ذکری باشم... .

3ـ خود شناسی:

و قبل از هدایت مرا با صنع زیبایت مورد رأفت و نعمت‎های بی‎کرانت قرار دادی. آفرینشم را از قطره آبی روان پدید آوردی. و در تاریکی‎های سه‎گانه جنینی سکونتم دادی: میان خون و گوشت و پوست. و مرا شاهد آفرینش خویش نگرداندی و هیچ‎یک از امورم را به خودم وانگذاشتی... .

4ـ راز آفرینش انسان:

ولی مرا برای هدفی عالی یعنی هدایت (و رسیدن به کمال) موجودی کامل و سالم به دنیا آوردی. و  در آن هنگام که کودکی خردسال در گهواره بودم، از حوادث حفظ کردی. و مرا از شیر شیرین و گوارا تغذیه نمودی. و دل‎های پرستاران را به جانب من معطوف داشتی. و با محبت مادران به من گرمی و فروغ بخشیدی... .

5ـ تربیت انسان در دانشگاه الهی:

تا این که با گوهر سخن، مرا ناطق و گویا ساختی. و نعمت‎های بی‎کرانت را بر من تمام کردی. و سال به سال بر رشد و تربیت من افزودی. تا این که فطرت و سرنوشتم، به کمال انسانی رسید. و از نظر توان اعتدال یافت. حجتت را بر من تمام کردی که معرفت و شناختت را به من الهام فرمودی... .

6ـ نعمت‎های خداوند:

آری این لطف تو بود که از خاک پاک عنصر مرا بیافریدی. و راضی نشدی ای خدایم که نعمتی را از من دریغ داری. بلکه مرا از انواع وسائل زندگی برخوردار ساختی. با اقدام عظیم و مرحمت بی‎کرانت بر من . و با احسان عمیم خود نسبت به من، تا این که همه نعماتت را درباره من تکمیل فرمودی... .

 
                                ای طور تجلی الهی !                 صد همچو کلیم در تو فانی
                                گر کنه تو را کلیم جوید                طور است و جواب لَن ترانی
                                اوصاف تو در بیان نگنجد               ور هر سر مو شود زبانی
                                فرموده به شانت ایزد پاک            لولا لَما خَلقتُ الافلاک

سلام بر رسول خدا که در ولادتش ، طاق کسری دچار شکست شد ، 14 کنگره از قصر فرو ریخت ، آتشکده های فارس خاموش گشت ، بت ها به زمین ریخت و انوشیروان و موبدان دچار خوابهای وحشتناک شدند و در واقع این طاق های ظلم بود که شکست و ستم و جهل بود که فروریخت و این ظالمان بودند که پریشان شدند.

روزهایی رو جشن می گیریم که فرستاده ای از جانب خدای متعال به سوی ما آمد که دین را برای ما کامل کرد و در زندگی به ما درس مهربانی آموخت و در سیره اش جز خُلق عظیم و مهر و محبت و عفو و گذشت چیزی دیده نشد. روز ولادت پیامبر هر روزی که باشه مهم اینه که تمام تلاشش رو برای تشکیل جامعه ی توحیدی به همراه انس و الفت بکار برد و با تمام عوامل تفرقه و جدایی ،گرچه در ساختن نمادهایی اسلامی چون مسجد ضرار نمایان میشد مبارزه کرد.

پیامبر وحدت رویه مسلمانان در جامعه اسلامی را بنیانگذاری کرد و اون رو از اهم واجبات دونست و در تزاحم دو واجب ، اونچه رو که موجب تحکیم پایه های اتحاد و همدلی مسلمانان بود رو مقدم داشت و اونچه رو که موجب اختلاف و تفرقه میشد ، از گناهان کبیره شمرد. اکنون دشمنان ما فهمیدن که بهترین مبارزه با نوری که اسلام در جهان ظلمت زده و تاریک روشن کرده در تفرقه بین پیروان اون خلاصه میشه پس وظیفه همه ماست که از تفرقه دوری کنیم تا موجب خشنودی رسول خدا گردیم. 

اما در آستانه سال نو ( سال 1388 هجری شمسی ) هستیم ، تا حالا به معنی این عدد که اینقدر اون رو تکرار می کنیم فکر کردین ؟  بله 1387 سال از هجرت رسول خدا از مکه به مدینه گذشت اما تنها این ظاهر اونه بلکه این هجرت یعنی اینکه ما مسلمونا اهل هجرتیم ، هجرت از گناه ، جهل و شرک به سوی حق ، علم و خوبی ها و به گفته پیامبر مهاجر کسی است که از کثیفی و زشتی دوری می کنه و هجرت امری است همیشگی . . .

سال خوبی داشته باشین.

حتماً تا حالا با این صحبت ها روبرو شدین !؟

ترتیب سوره های قرآن در زمان رسول خدا (ص) اینگونه نبوده !

بعد از رحلت پیامبر ترتیب بعضی آیات جابجا شده و قرآن واقعی اون قرآنی که نزد امام زمان (عج) است و هنگام ظهور اون رو ارائه میکنه!

توی بعضی کتاب ها از جمله کتاب درسی دبیرستان نوشته شده در جنگی که در زمان اولین مدعی خلافت بقوع پیوست پس از شهادت 70 نفر از حافظان وحی به فکر جمع آوری قرآن افتادن و قرآن کنونی جمع آوری شد !

بعضی از این نظریه ها چنان در بین عموم جا افتاده که بعضی دوستان مذهبی ما از رد این صحبت ها تعجب می کنن و این انگیزه من رو برای ورود به این بحث بیشتر کرد و از شما دوستان عزیز هم تقاضا دارم که نظر خودتون را بعد از مطالعه بحث بنویسین تا در ادامه مطالعه روی این موضوع کمک بکنه.

قرآن در آیه 82 سوره نساء می گوید چرا در قرآن تدبر نمی کنید تا به هماهنگی بین آن دست پیدا کنید.
تدبر به معنای فهم مقایسه ای است و هنگامی که دو شیء موجود باشه تدبر معنا پیدا می کنه و میشه اون رو تو قرآن به دو بخش تقسیم کنیم : 1- تدبر موضوعی 2- تدبر ترتیبی

اگه در تدبر بین سوره ها و آیات بین آنها هماهنگی دیده شد متوجه می شیم که این کتاب، کلامی بشری نیست و کلام الله است. پس طبق قرآن تدبر و فهم مقایسه ای قرآن باید منجر به پیدا کردن هماهنگی آیات و سوره ها بشه نه اینکه بگیم به هر حال ترتیب آن اینگونه نبوده و قرآن اصلی بدست امامان است و . . .

قرآن را نباید مانند مجموعه مقالات با سوره هایی با مضامین متفاوت نگاه کنیم بلکه باید مثل یک کتاب به اون نگاه کرد و خود قرآن گفته به آیاتش تکه تکه نگاه نکنیم بلکه رویکرد ما با اونها باید یه رویکرد جمعی باشه.

خداوند در قرآن فرموده " انا له لحافظون " و خداست که قرآن را حفظ می کند نه کسی دیگر و باز در سوره قیامه خداوند فرموده جمع قرآن با ماست.

میدونید سوره حمد اسم دیگه اون فاتحه الکتاب ذکر شده، خوب باید پرسید این اسم از کجا اومده ، این نامگذاری حکایت از یک کتاب میکنه که در اون زمان وجود داشته.

آیات تحدی خطاب به کافران گفته که اگه راستی صحبتتون رو می خواهید اثبات کنید که قرآن بشری است و آسمانی نیست 10 تا سوره مانند سوره های اون بیارید و این سوال مطرح میشه که اگه سوره ها جمع آوری نشده بود و مثلاً 60 سوره جمع آوری شده نباشه چگونه چنین آیه ای به رسول خدا وحی شده است.

                                                                   

ادامه مطلب ...


موضوع مطلب :