به دل گفتم که در این ماه می آید حبیبم       گذشت این ماه و در هجرانم ای دوست

 از زحمات پلیس در ارشاد خانمهای بد پوشش تقدیر و تشکر می نماییم.

فکر می کنید این جملات کیه ، بچه حزب اللهی ها ، بسیجی ها یا مردم یه محله ؟
مجتمع تجاری تندیس چند تا پلاکارد با چنین مضمونی زده و از طرح پلیس در ارشاد خانمهای بد پوشش تشکر کرده ...
من با چند تا از دوستان از اونجا رد می شدم که این پلاکاردها باعث تعجبمون شد. نفهمیدیم  پاچه خواریه ، کسی می خواسته بیاد اونجا یا واقعاً بی ریا اینو نوشتن ... به ما هم ربطی نداره اما بعد از این همه انتقاد به پلیس و بحث های مختلف در مورد طرح جا داره من به نوبه خودم با توجه به اون چه تو محل دیدم از پلیس تشکر کنم.
انجام دادن کارهایی که همه به به ، چه چه بگن راحته اما گاهی نیاز میشه پلیس چنین اقداماتی بکنه که باید از جسارت سردار رادان در انجام این طرح تشکر کرد. اینم باید بدونیم که در اصل مطلب بعیده هیچ کسی با هر گرایشی مشکل داشته باشه ، فقط بحث سر روش انجام اونه که امیدواریم به خوبی انجام بشه .

اینم بخش سوم از مطالب کتاب شیر و عقاب جیمز بیل امریکایی در مورد اوایل انقلاب

زمانیکه « ولادیمیر کوزیچکین » ، دیپلمات شوروی و عامل عمده «ک. گ. ب »در تهران ، در اواسط سال 1982 به انگلیس پناهنده شد و فهرستی از چندصد نفر جاسوس  شوروی در ایران را به مقامات انگلیسی ارائه داد. «جمهوری اسلامی »، صدای رسمی جمهوری اسلامی ایران ، در ماه سپتامبر حزب توده را به شدت مورد حمله قرار داد و به « چوب گذاشتن در چرخ انقلاب » متهم کرد. اطلاعات « کوزیچکین»  در اختیار مقامات ایرانی قرار گرفت و بیش از یک هزار نفر از اعضای حزب توده که بسیاری از آنها قبلاً تحت نظر بودند ، دستگیر شدند. از جمله دستگیر شدگان « نورالدین کیانوری » ، دبیر کل با نفوذ حزب توده بود که علناً اعتراف کرد: این حزب ،خائن و جاسوس شوروی در ایران بوده است.
انقلاب در هم کوبنده درایران ، سیاست گذاران آمریکایی را  تکان داد و گیج و مبهوت برجای گذاشت.
سیاست گذاران حرفه ای آمریکا در وزارت خانه خارجه و در جامعه روشنفکران فوراً تلاش برای تدوین سیاست جدیدی در قبال انقلاب را آغاز کردند. آنان با چند مانع بزرگ مواجه شدند. نخست آنکه آمریکا به شکل حیرت آوری در مورد ایران بی اطلاع بود. دولت ، بازیگران اصلی را نمی شناخت و حتی فاقد درک ابتدایی در مورد قوه جنبشی انقلاب بود. « هنری پرشت » ، مسئول امور ایران در وزارت ـ خارجه در برنامه مورخ 20 ژوئیه به  بروس لینگن ، کاردار سفارت آمریکا  در تهران نوشت: « به زبان ساده ما فاقد هر گونه اطلاعات سیاسی و حیاتی ، فهرست گروههای سیاسی یا تصویر دقیقی از حیات کنونی ایران به شکلی که به طورروزمره رشد می یابد ، هستیم. نادانی و بی اطلاعی از وقایع ایران در اینجا بسیار زیاد است. کار مطبوعات آمریکایی زیاد خوب نیست، اما با توجه به  در دسترس نبودن گزارشی از سفارت، مجبوریم به خبرنگاران بی تجربه اتکا کنیم. ».

                                                                            

ادامه مطلب ...


موضوع مطلب :