حضرت رضا (ع)

به خدا خوش گمان باشید ،

زیرا خداوند مقتدر و بلندمرتبه می فرماید:

 من در گرو بنده مومن خویشم. اگر به نیکویی درباره ام گمان برد، با او نیکو رفتار خواهم کرد و اگر به زشتی درباره ام گمان کند ، با او زشت رفتار

  خواهم کرد.

چند روز پیش آقای پناهیان در دانشگاه تهران در مورد ( بر و تقوی) صحبت می کرد و می گفت اکثر ما ایرانی ها اعمال عبادی زیادی انجام می دهیم و در تقوی خیلی مشکل نداریم ولی علت اینکه خیلی پیشرفت نمی کنیم اینکه در مورد بر و نیکی به دیگران گاهی کوتاهی می کنیم. با شنیدن نصایح ایشان در مورد بر و نیکی یاد این شعر شیخ بهایی افتادم :

همه روز روزه بودن همه شب نماز کردن              همه ساله حج نمودن سفر حجاز نمودن

  ز مدینه تا به کعبه سر و پا برهنه رفتن                دو لب از برای لبیک به وظیفه باز کردن

به مساجد و معابد همه اعتکاف جستن                  ز ملاهی و مناهی همه احتراز کردن

شب جمعه ها نخفتن به خدای راز گفتن                     ز وجود بی نیازش طلب نیاز کردن

     به خدا هیچ کس را ثمر آنقدر نباشد                 که به روی نا امیدی در بسته بازکردن

همیشه امام رو با لباس روحانیت و در هیبت خاصی دیده بودم. وقتی این عکسو دیدم گفتم بد نیست اونو تو وبلاگ بذارم تا شما هم مثل من شاید جا بخورین! 

اینم عکس امام با تریپ لباس شخصی

فکر می کنید اینا چیه روی این ماشین ؟

اگر فکر می کنید شن و ماسه سبز شده  اشتباه فکر کرده اید!
این جدیدترین شیوه مدیریت شهری و یک مدیریت بومی برای مواقع برفیه ! به خارجی ها هم بگم بی خودی اصرار نکنند که این دانش رو در اختیار اونا قرار بدیم...
اما این شیوه چیست و به چه ابزاری نیاز دارد؟
ابزار : چند کارگر افغانی و یک ماشین حمل مصالح و چند تا بیل
روش : بیل می دیم دست کارگرا و می گیم پشت ماشین سوار شین و بدون توجه به اطراف شن و ماسه را بریزید.
حالا ما افتخار می کنیم که بدون خرابی آسفالت یا خرابی شیشه ماشین ها و یا پنچر شدن ماشین ها کاری کردیم که مشابه خارجی نداره و تمام معابرمون هم بازه و تازه کلی صرفه جویی اقتصادی به دنبال داشته!